De Stichting Vrienden van Veiligheid is in januari 2021 gestart om iets positiefs bij te kunnen dragen in de vervelende situaties die handhavers soms meemaken. Want uitgescholden, bespot, bespuugd en geslagen worden, als je bezig bent met de uitoefening van je werk, is niet OK!
Als trainer, trainingsactrice en coach met een groot ❤️️ voor BOA’s en Toezichthouders meldde ik me aan als VRIEND. Maar ik wilde graag meer doen. Dus toen er gevraagd werd om iemand die interviews kan afnemen onder BOA’s en/of nieuwsstukjes kan schrijven voor de website, liet ik dat niet aan me voorbij gaan.
En de eerste die ik gevraagd heb voor een interview is Anice Hagui.
Anice is Coördinator Handhaving en Toezicht Parkeren, Officier van Dienst Bevolkingszorg, Vertrouwenspersoon van de Gemeente Rijswijk en tevens Boatrainer bij Boatrainer.nl. Zijn eerste enthousiaste reactie op mijn vraag was; “Hallo Brigitte, Ik draag graag met mijn ❤️ een steentje bij.” En we spraken af om er samen voor te zorgen dat we een knaller van een interview zouden afnemen en plaatsen.
Een vraag die simpel te beantwoorden is. Ik maak samen met mijn team en overige collega’s door heel NL dagelijks het verschil. Wij betekenen direct (tastbaar) iets waardevols voor de maatschappij nl het borgen van een veilige, plezierige, schone en leefbare leefomgeving voor iedereen. Dit valt niet direct op, omdat de maatschappij toch wel dagelijks in business is en blijft, maar ondertussen wordt achter maar ook zeker voor de schermen hard gewerkt om die maatschappij draaiende te houden. Respect voor de collega’s die dagelijks zich in die maatschappij bevinden en soms zelfs met gevaar voor eigen leven. Ik steun daarom met de volle 100% alle collega’s, welk uniform dan ook, zodat ze hun werk veilig en met plezier en passie kunnen blijven doen. Met dit initiatief wil ik ze laten weten dat ze er niet alleen voor staan en ook kunnen rekenen op mijn ❤️. Een bloemetje of kaartje sturen is het minimale wat we kunnen doen. Zeker wanneer collega’s met de harde realiteit worden geconfronteerd en dit
soms bekopen met fysieke letsel (mishandelingen) of mentale pijn (beledigingen, schelden, dreigingen etc.).
Het is hard nodig en ook zeker noodzakelijk om over landelijke en vooral betrouwbare cijfers van geweldsincidenten te beschikken. Deze dien je wel centraal te registreren en beheren. Ik juich een dergelijk initiatief dus van harte toe. Zo heb je wanneer er discussies ontstaan en er naar statistieken wordt geroepen, na 1 druk op de knop de cijfers tot je beschikking. Nu zijn we te veel afhankelijk van gemeenten die hun cijfers op orde hebben, maar deze te veel rusten op vooral lokale context. Die cijfers vertegenwoordigen niet altijd het beeld landelijk. Je wil landelijke cijfers die dan ook een landelijk beeld kunnen schetsen en je daarop wellicht ook landelijk, met behulp van J&V, kan anticiperen met als insteek goede bescherming en passende uitrusting van de boa. Dus ik sta volledig achter dit initiatief en wil, als daar behoefte aan is, helpen daar waar ik kan.
Helaas moet ik je vraag met ja beantwoorden. Gelukkig heb ik maar één keer een incident meegemaakt waar ik zelf ook mishandeld werd. Maar ook één keer is te veel!! Het is een ervaring die je nooit, maar dan ook echt nooit vergeet. Het helpt mij wel, zowel privé als op het werk, direct scherp te zijn en te blijven wanneer het spannend wordt of kan worden. Je zou zeggen, toch iets positiefs aan overgehouden, nou, als ik zou mogen kiezen, dan maar geen incident en iets minder scherp. Maar ik moet wel toegeven, dat het mij vele malen sterker heeft gemaakt in mijn taakuitvoering als boa en leidinggevende, maar ook als mens, echtgenoot en vader van 2 kinderen. Je zal het misschien niet geloven, maar de dag na het incident was ik gewoon weer aan het werk (met een gekneusde duim, ribben en 2 grote schaafwonden op mijn gezicht). Ik wilde, koste wat het kost, niet thuis blijven, omdat ik dat zag als verlies en ik van nature geen opgever ben. Wat positief bijgedragen had aan de verwerking van die nare situatie waren de steunbetuigingen, bloemen en kaarten die wij als team van onze collega’s en zeer attente werkgever kregen. Daarom vind ik dat een bloemetje en of kaartje van de Stichting Vrienden van Veiligheid zeker kan helpen met het verwerken en de pijn zeker kan verzachten.
Ik ben bijna 13 jaar in dienst bij de gemeente Rijswijk. Ik kan met trots en veel geluk spreken dat ik mijn loopbaan bij deze werkgever ben gestart. Een betere werkgever kan ik me zelf (en ook anderen 😊) niet wensen. Dit is precies de rol van een goede werkgever. Achter je mensen staan, ze helpen ontwikkelen, zorgen voor voldoende en passende faciliteiten, want geloof me, presteren op je werk kan je alleen met de juiste uitrusting, opleidingen, middelen en fijne personen om je heen. En niet onbelangrijk, als werkgever heb je een zorgplicht naar je werknemers, dat betekent dat in dit geval de boa’s erop kunnen rekenen dat ze bij vervelende situaties op hun werk altijd terug kunnen vallen op de steun en hulp van hun werkgever. Daar wil ik echt een lans voor breken, want er bestaan nog helaas te veel werkgevers waar dit niet echt vanzelfsprekend is.
Toevallig sprak ik laatst een collega van een andere gemeente die van jullie stichting, na een geweldsincident, een bloemetje had gekregen. Hij vond het echt tof, alleen wist hij niet wie de naam op het kaartje was en wist ook niet van het bestaan van de stichting. Dus naamsbekendheid is inderdaad een belangrijke eerste stap voor de stichting. En dit kan natuurlijk het beste op de plekken waar de meeste boa’s en toezichthouders bijeenkomen. Bijvoorbeeld Opleiders, EXTH, bonden, boa dagen, de ROC’s (HTV opleiding) en daarnaast de sociale media kanalen. Ik zal in ieder geval mijn netwerk zeker op de hoogte stellen van jullie mooie en zeer waardevolle initiatief. Bij deze dan ook meteen een oproep aan alle collega’s die dit lezen, zich ook te bewegen dit initiatief wat meer naamsbekendheid te geven en als het kan ook nog te steunen.
Ja zeker, allereerst wil ik jou bedanken voor je inzet, betrokkenheid en daadkracht iets te betekenen voor alle collega’s met dit initiatief. Wij hebben elkaar kort gesproken, maar de passie, interesse en gedrevenheid spatte er bij jou vanaf, dit deed mij heel goed!! Mensen die zich überhaupt bekommeren om andermans leed of pijn heb ik altijd diep respect voor. Daarom wil ik met heel mijn hart helpen waar kan. Soms is dus een bloemetje en of kaartje het minimale wat we kunnen doen om hopelijk de pijn iets te verzachten.
Dank je wel Brigitte en ook dank aan de andere initiatiefnemers die zich vrijwillig inzetten voor deze mooie stichting. Succes en uiteraard tot ziens!!!!
.svg)